Parallel met de studie over de Verdedigingseenheden van de Belgische Luchtmacht, groeide het idee om een tentoonstelling op te zetten waarbij AL het materiaal, ooit in gebruik bij deze eenheden, zou geëxposeerd worden. Dit naar aanleiding van mijn bezoek '50 jaar Luchtmacht' in de sectie Luchtvaart van het Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis. Daar stond een Atlas-Mistral een Vulcan en er hingen een vijftal foto’s aan het bord. Was dit de Verdedigingseenheden van de Belgische Luchtmacht? Iedereen die er bijbetrokken is weet wel beter maar niet de toevallige bezoeker, Fransen, Nederlanders, Britten, noem maar op.
De doelstelling van Eric Van Heuverswyn was: in een chronologische volgorde het materiaal te plaatsen zodat een bezoeker een idee krijgt over de evolutie van de uitrusting. Deze exhibitie zou bestaan uit verschillende delen: de voorgeschiedenis of de periode 1944 tot eind jaren vijftig, 1960 tot eind zeventig, het LAA-materiaal, de wapenfeiten in onze gewezen kolonie met een speciale attentie voor de gevallen wapenbroeders van het ongeval in Sake Masisi, de interventievoertuigen en om af te sluiten de Air Commando's.
De tentoonstelling bevatte niet minder dan veertig, volledig uitgedoste etalagepoppen. Gans de tentoonstelling moest een "levende" expo worden, m.a.w. dat de uniformen, de uitrusting en de bewapening in hun context moesten komen te staan, in daartoe speciaal voor deze gelegenheid ontworpen decors. Om dit te realiseren kregen we een krediet toegewezen van een ronde som van 20.000 Bfr, waarvan al 10.000 op gebruikt was voor de aankoop van verf voor het herschilderen van sommige gevechtsvoertuigen.
Dit alles zou doorgaan in de afdeling Luchtvaart van het Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis te Brussel (KLM).
De problematiek rond deze tentoonstelling is equivalent aan deze van het naslagwerk. Tot driemaal toe werd de tentoonstelling verdaagd. Persoonlijk schrijven gericht aan de Commandant van het Hoofdkwartier Van het toenmalige Commando TAF (bevelhebber tactische luchtmacht), de Staf chef van de Luchtmacht en last but not least de heer Minister van Landsverdediging brachten geen aarde aan de dijk en bleven zelfs tot op heden onbeantwoord (op één reactie na).
Eric Van Heuverswyn, wende zich dan maar naar de burger sector en meer precies tot de gemeente Koksijde. Na een week kreeg hij al het bericht dat Koksijde maar al te blij was met het idee een tentoonstelling op te zetten in hun gemeente.
Na de eerste contacten te hebben gelegd met de verantwoordelijk voor de dienst cultuur van de gemeente Koksijde werd de voorgestelde datum goed gekeurd. Eric opteerde voor de periode juli-augustus. Enerzijds omdat twee shiften van toeristen de mogelijkheid zouden krijgen om dit gebeuren te bezoeken, maar vooral omdat......De datum kon niet beter gekozen zijn. 38 jaar geleden op 17 juli was het vertrek van de derde marscompagnie van op Zaventem. 19 juli, in de dezelfde periode, was de zwarte dag voor de 'VVE-UDA'.
Eric had al sinds een jaar praktisch al het materiaal geconcentreerd in de kazerne van Gavere. Met een colonne van vier opleggers, een 'Vanhool' speciale oplegger en drie camions werd onder begeleiding het materiaal verhuisd naar het Vliegveld te Koksijde. Het weekend, voor de installatie werd de signalisatie aangebracht rond, om en in de gemeente Oostduinkerke. Eric had ten andere de toelating gekregen om de volledige 'Witte Burg' te gebruiken. Een installatieplan was al opgemaakt, en dank zij de medewerking van een collega, die al had medegewerkt aan een gedeelte op te zetten tijdens de Air Show te Florenne het jaar voordien, en een groep van vijf militairen behorende tot verschillende eenheden van de Luchtmacht, werd gans de expo opgebouwd in vijf dagen tijd. De inauguratie was voorzien om 18.00 uur op 17 juli 1998. 's Anderendaags was de tentoonstelling toegankelijk voor het grote publiek en dit tot 4 augustus. Vanaf 5 augustus werd de afbraak georganiseerd met terzelfder tijd het terugbrengen van alle materiaal naar de verschillende eenheden, in twee dagen. Zowel het concentreren van het materiaal, de opzet en de afbraak waren een staaltje van organisatietalent.
Buiten alle verwachtingen in van de buitenstaanders, zowel militair als burger, kregen we niet minder dan drie duizend bezoekers over de vloer. Een succes van jewelste. Dit resultaat was uiteraard een grote motivatie voor Eric.
Ach, ik zou het nog vergeten, waarom de officiële inhuldiging op 17 juli moest vallen: dit was de dag dat 38 jaar vroeger de jongens van Brustem en 10de Jager Bommenwerpers Wing vertrokken van op het vliegveld van Kleine Brogel naar Kongo. De zondag, 19 juli, had Eric een plechtigheid georganiseerd aan de kopij van het monument van Kleine Brogel, in de Hall van de Witte Burg. Op deze serene plechtigheid waren alle, nog in leven zijnde overlevenden en de zusters die ze verpleegd had, aanwezig. Daarbij tal van vaandels, familieleden, prominenten en een afvaardiging van de 10de Wing Tac onder leiding van Luitenant van het vliegwezen Van Eyck.
De doelstelling van Eric Van Heuverswyn was: in een chronologische volgorde het materiaal te plaatsen zodat een bezoeker een idee krijgt over de evolutie van de uitrusting. Deze exhibitie zou bestaan uit verschillende delen: de voorgeschiedenis of de periode 1944 tot eind jaren vijftig, 1960 tot eind zeventig, het LAA-materiaal, de wapenfeiten in onze gewezen kolonie met een speciale attentie voor de gevallen wapenbroeders van het ongeval in Sake Masisi, de interventievoertuigen en om af te sluiten de Air Commando's.
De tentoonstelling bevatte niet minder dan veertig, volledig uitgedoste etalagepoppen. Gans de tentoonstelling moest een "levende" expo worden, m.a.w. dat de uniformen, de uitrusting en de bewapening in hun context moesten komen te staan, in daartoe speciaal voor deze gelegenheid ontworpen decors. Om dit te realiseren kregen we een krediet toegewezen van een ronde som van 20.000 Bfr, waarvan al 10.000 op gebruikt was voor de aankoop van verf voor het herschilderen van sommige gevechtsvoertuigen.
Dit alles zou doorgaan in de afdeling Luchtvaart van het Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis te Brussel (KLM).
De problematiek rond deze tentoonstelling is equivalent aan deze van het naslagwerk. Tot driemaal toe werd de tentoonstelling verdaagd. Persoonlijk schrijven gericht aan de Commandant van het Hoofdkwartier Van het toenmalige Commando TAF (bevelhebber tactische luchtmacht), de Staf chef van de Luchtmacht en last but not least de heer Minister van Landsverdediging brachten geen aarde aan de dijk en bleven zelfs tot op heden onbeantwoord (op één reactie na).
Eric Van Heuverswyn, wende zich dan maar naar de burger sector en meer precies tot de gemeente Koksijde. Na een week kreeg hij al het bericht dat Koksijde maar al te blij was met het idee een tentoonstelling op te zetten in hun gemeente.
Na de eerste contacten te hebben gelegd met de verantwoordelijk voor de dienst cultuur van de gemeente Koksijde werd de voorgestelde datum goed gekeurd. Eric opteerde voor de periode juli-augustus. Enerzijds omdat twee shiften van toeristen de mogelijkheid zouden krijgen om dit gebeuren te bezoeken, maar vooral omdat......De datum kon niet beter gekozen zijn. 38 jaar geleden op 17 juli was het vertrek van de derde marscompagnie van op Zaventem. 19 juli, in de dezelfde periode, was de zwarte dag voor de 'VVE-UDA'.
Eric had al sinds een jaar praktisch al het materiaal geconcentreerd in de kazerne van Gavere. Met een colonne van vier opleggers, een 'Vanhool' speciale oplegger en drie camions werd onder begeleiding het materiaal verhuisd naar het Vliegveld te Koksijde. Het weekend, voor de installatie werd de signalisatie aangebracht rond, om en in de gemeente Oostduinkerke. Eric had ten andere de toelating gekregen om de volledige 'Witte Burg' te gebruiken. Een installatieplan was al opgemaakt, en dank zij de medewerking van een collega, die al had medegewerkt aan een gedeelte op te zetten tijdens de Air Show te Florenne het jaar voordien, en een groep van vijf militairen behorende tot verschillende eenheden van de Luchtmacht, werd gans de expo opgebouwd in vijf dagen tijd. De inauguratie was voorzien om 18.00 uur op 17 juli 1998. 's Anderendaags was de tentoonstelling toegankelijk voor het grote publiek en dit tot 4 augustus. Vanaf 5 augustus werd de afbraak georganiseerd met terzelfder tijd het terugbrengen van alle materiaal naar de verschillende eenheden, in twee dagen. Zowel het concentreren van het materiaal, de opzet en de afbraak waren een staaltje van organisatietalent.
Buiten alle verwachtingen in van de buitenstaanders, zowel militair als burger, kregen we niet minder dan drie duizend bezoekers over de vloer. Een succes van jewelste. Dit resultaat was uiteraard een grote motivatie voor Eric.
Ach, ik zou het nog vergeten, waarom de officiële inhuldiging op 17 juli moest vallen: dit was de dag dat 38 jaar vroeger de jongens van Brustem en 10de Jager Bommenwerpers Wing vertrokken van op het vliegveld van Kleine Brogel naar Kongo. De zondag, 19 juli, had Eric een plechtigheid georganiseerd aan de kopij van het monument van Kleine Brogel, in de Hall van de Witte Burg. Op deze serene plechtigheid waren alle, nog in leven zijnde overlevenden en de zusters die ze verpleegd had, aanwezig. Daarbij tal van vaandels, familieleden, prominenten en een afvaardiging van de 10de Wing Tac onder leiding van Luitenant van het vliegwezen Van Eyck.
Copyright © 2014 by Nvvve-Anuuda • All Rights reserved •
