Het was naar aanleiding van het verschijnen van het feestprogramma, opgesteld ter gelegenheid van de
vijftigste verjaardag van de Belgische Luchtmacht, begin 1995, dat Eric Van Heuverswyn in de pen is
gekropen. Opvallend, in dat bewuste programma, was de afwezigheid van enig activiteit rond en voor onze
Verdedigingseenheden. Anders was het gesteld in de jaren 1958-1959, tijdens de dagen van de VVE-UDA,
waar niet minder dan 2000 manschappen aanwezig waren te Evere, voor tal van demonstraties en
wedstrijden.
Weliswaar deed het Hoofdkwartier Commando Tactical Air Force/Section Ground Operations een
grote inspanning om de kampioenschappen Air Commando in een nieuw kleedje te steken, met succes
trouwens. “Het”, eerder verschenen boek over de Luchtmacht was, wat betreft de Verdedigingseenheden, ook
geen hoogvlieger. Voor Eric was dit geheel van inspanningen slechts een peulschil om onze eenheden in de
schijnwerper te plaatsen.
Dit was dan ook de drijfveer die Eric er toe aanzette om zijn opzoekingswerken, m.b.t. de
Verdedigingseenheden, te starten. Het was zeker geen sinecure om alle gegevens te filteren en te
rangschikken. Zelfs had Eric al belangrijke basispakket, doordat hij gans zijn loopbaan in deze functie was en
alles verzamelde wat betreft documenten, boeken en foto’s.
Eric zijn interesse in de bewapening en de uniformen droeg zeker zijn steentje bij tot het welslagen van het werk. Door de contacten met verschillende oudgedienden werden hem honderden foto’s toegestuurd. Unieke en originele documenten verrijken het werk.
De bedoeling van zijn studie was een chronologisch beeld weer te geven en alle aspecten te omvatten van onze Verdedigingseenheden, dit sinds hun ontstaan tot heden (1996).
In 2000 verscheen een uniek naslagwerk, handelend over unieke jongens met een unieke taak: de beveiliging en de verdediging van de vliegvelden van onze Belgische Luchtmacht, beter gekend als “den UDA” (Unités de défense d’aérodromes). Het was niet zo evident om een werk te bundelen met betrekking tot die elite, maar de motivatie was groot, daar er nog geen enkel werk in het verleden, handelend over dat onderwerp, gepubliceerd werd.
Telkens men een boek raadpleegt van een of andere Belgische luchtmacht eenheid, kan men vaststellen dat, noch hoofdstuk noch artikel gewijd aan deze jonge kerels, vernoemd wordt. In het boek over de 10de Wing te Kleine Brogel wordt zelfs niet gerept over het ongeval op 19 juli 1960 te Sake Masisi (Kongo) waarbij 36 wapenbroeders het leven lieten tijdens een ongeval met een C 119.
Sinds enkele jaren wordt rond 7 april «de soldaat van de vrede herdacht ». Dan spreekt men van de 10 Para’s die werden vermoord in Rwanda en de gesneuvelden van de Koreaanse oorlog. Terug is er geen spraken van de 36 manschappen van het toenmalige 10 JBW (Jager-bommenwerperswing) noch de 2 Franstalige collega’s die het leven lieten op 24 november 1964 in Stanleyville.
Daarom is dit boek niet alleen een prachtig naslagwerk maar tevens een ode aan onze gevallen kameraden die hun leven lieten zowel op manoeuvres als tijdens humanitaire acties. Het nam de auteur, Eric Van Heuverswyn, twee jaar in beslag om de verzamelde gegevens te verwerken en te ordenen. Daarop volgde nog een termijn van drie jaar van vallen en opstaan voor het vinden van een drukker en een uitgever.
Deze turf beslaat niet minder dan 692 pagina’s en bevat 1500 zwart-wit illustraties, waarvan de meest uit privé collecties. Het verhaal van wijlen Commandant August Servais, bevelhebber van de “UDA - FATAC” (Unités de Défense d’Aérodromes - Force Aérienne Tactique Congolais), in de periode 1963-1965 is een waardevol document.
Gedrukt op formaat A4, op gestreken draadloos gebonden papier. Het boek is enkel in het Nederlands verkrijgbaar.
Het naslagwerk begint met de BAAPS m.a?w. The Belgian Auxiliary Air Police Service. Twee eenheden werden opgericht in 1945, enerzijds de 1st BAAPS, dewelke ingedeeld waren bij de USAAF en wel bepaald het 9th, anderzijds de 2nd BAAPS dewelke afgedeeld waren bij de RAF. Hun taak bestond erin: krijgsgevangene en depots te bewaken. Ze werden uitgerust door de eenheid waartoe ze hoorden d.w.z. het 1st op zijn Amerikaans, het 2nd op zijn Engels.
Bij de terugkeer uit Duitsland van de "Belgian Sectien of the Royal Air Force", werden deze twee eenheden eveneens teruggetrokken en werden ze ontbonden in 1946. Het personeel werd enerzijds gedemobiliseerd en anderzijds vormden ze de kern van een nieuwe eenheid, de PG Avi (Police et Garde de l'Aviation/Politie en wacht van de Luchtmacht). Deze eenheid veranderde terug van naam: naar TDP (Troupes de Défence et Police) of VTP (Verdedigingstroepen en Politie).
Tot op heden ging het hier vooral om politie-eenheden. In 1950 krijgen we een opsplitsing van de taken: enerzijds verdediging en anderzijds politie. Hier krijgen we dus de eigenlijke oprichting van, een op Engelse leest geschoeide, eenheid: de VVE (Vliegveld Verdeigingseenheden), beter gekend als UDA (Unité de défence d'Aérodrome). de opleiding van het Luchtmachtpersoneel werd eerst uitgevoerd in Snailwell, Engeland, dan naar Brustem, St-Niklaas, Evere en uiteindelijk Melsbroek, waar een OC/VVE werd opgericht. Alle middelen d.w.z. de ford M8 Gryhound, de Polsten en Hispano Suiza HSS 804 werden gecentraliseerd te evere en Melsbroek. Oefeningen werden gezamelijk georganiseerd in Elsenborn. De verplaatsingen gebeurden in colonne hetzij via de weg, hetzijn via het spoor.
De proeven voor het bekomen van het 'brevet VVE-UDA' werd eveneens behaald in het OC/VVE.
Er wordt een hoofdstuk geweid aan 'Onze jongens in Duitsland".
Een exclusief interview met ex-leden van de UDef-FaTac (Unité de Défense de Force Aérienne Tactique Congolais) en de verslagen van wijlen Commandant August Servais geven een objectief verslag van de gebeurtenissen in onze vroegere kolonie, in de jaren 1960 en 1964-1965. Het beslaat zo'n negentig pagina's boeiende geschiedenis en vormt het hoofdstuk "Het Afrikaans Avontuur". In dit hoofdstuk wordt eveneens melding gemaakt van het ongeval te Sake Masisi in juli 1960, waarbij zo'n 36 VVE'ers en 4 bemanningsleden het leven lieten.
Dan komt de Politieflight aan de beurt, het "B" brevet Commando, de Wacht aan de koninklijke Paleizen, de Ploeg Wakerhondenmeester, de Tactical Evaluation (Tac Eval), de VSGp (Verdediging en Steun Groep), Autodefensie, de VADS (Vulcan Air Defence System), de LAA-trofee en de Atlas-Mistral.
In het hoofdstuk "De VVE door de tijden heen", blijven we even stilstaan bij de activiteiten tijdens de VVE-dagen van 1958 en 1959. In die periode was de Commandant van het Commandocentrum te Marche-les-Dames, Luitenant Kolonel Danloy, aangesteld voor de opleiding en training van de VVE.
Een bespreking van de proeven van Luchtfuselier en Air Commando, het Interventiesmaldeel, de Raids in Corsica en Nîmes, de Onderrichter-koorden (met de verschillende categoriën van brevetten), het brevet NAG (Nabij Antitankgevecht), beter gekend als CRAC (Combat rapproché anti chars), de Operatie Kigali in oktober 1990, de kampioenschappen VVE-IBE en wisselbeker Air Commando, de Chaturanga en om het eerste gedeelte af te sluiten: Electronica en laser ten dienste van de Actieve Verdediging.
Een tweede deel handelt over de historie van de VVE-UDA der verschillende eenheden. Zo krijgen we de VVE van de JVS (Jachtvliegschool) later de 13 Jacht Wing uiteindelijk Basis Koksijde te Koksijde, Control (Reporting) Post 1 later TCC/RP (Trafict Control Center/Reporting Post) en heden ATCC (Air Trafic Control Center) Semmerzake, JVS later 13 JW en Verv C (Vervolmakingscentrum) uiteindelijk 9W Trg (9 Wing Training) van Brustem, 10 W Tac Kleine Brogel, RWD later RWID en 15 VVb W (Vervoer en verbindings Wing) uiteindelijk 15 W Lu Tpt (Wing Lucht transport) Melsbroek, Depot 3 werd 23 Log W (Logistieke Wing) Zellik, Dep 5 of 25 Log W Meerdaal, Ars (Arsenaal) Wevelgem, EVS (Elementaire Vliegschool) Goetsenhoven, de UDA van CRC (Control and Reporting Center) Glons, 1 Jacht Wing AW later 1 JW uiteindelijk 1 W Beauvechain, 2 JW te Florennes, 9 W Ch J (Wing Casseurs de jour) om de 3 W Tac van Bierset te worden en last but not least 7 W Ch J Chièvres.
Het derde deel bevat de verhillende brevetten, kentekens en de dienst- en gevechtsuniformen.
Initieel kwam er nog een derde deel waarin sprake was van het radiomateriaal en de bewapening doch, wegens het grote gamma aan items, kwam dit neer op meer dan duizend pagina's en werd dit laatste hoofdstuk weggelaten uit het manuscript.
Zoals men kan constateren is dit 'Het' naslagwerk van de Vliegveld Verdedigingseenheden, die niet mag missen in je bibliotheek.
vijftigste verjaardag van de Belgische Luchtmacht, begin 1995, dat Eric Van Heuverswyn in de pen is
gekropen. Opvallend, in dat bewuste programma, was de afwezigheid van enig activiteit rond en voor onze
Verdedigingseenheden. Anders was het gesteld in de jaren 1958-1959, tijdens de dagen van de VVE-UDA,
waar niet minder dan 2000 manschappen aanwezig waren te Evere, voor tal van demonstraties en
wedstrijden.
Weliswaar deed het Hoofdkwartier Commando Tactical Air Force/Section Ground Operations een
grote inspanning om de kampioenschappen Air Commando in een nieuw kleedje te steken, met succes
trouwens. “Het”, eerder verschenen boek over de Luchtmacht was, wat betreft de Verdedigingseenheden, ook
geen hoogvlieger. Voor Eric was dit geheel van inspanningen slechts een peulschil om onze eenheden in de
schijnwerper te plaatsen.
Dit was dan ook de drijfveer die Eric er toe aanzette om zijn opzoekingswerken, m.b.t. de
Verdedigingseenheden, te starten. Het was zeker geen sinecure om alle gegevens te filteren en te
rangschikken. Zelfs had Eric al belangrijke basispakket, doordat hij gans zijn loopbaan in deze functie was en
alles verzamelde wat betreft documenten, boeken en foto’s.
Eric zijn interesse in de bewapening en de uniformen droeg zeker zijn steentje bij tot het welslagen van het werk. Door de contacten met verschillende oudgedienden werden hem honderden foto’s toegestuurd. Unieke en originele documenten verrijken het werk.
De bedoeling van zijn studie was een chronologisch beeld weer te geven en alle aspecten te omvatten van onze Verdedigingseenheden, dit sinds hun ontstaan tot heden (1996).
In 2000 verscheen een uniek naslagwerk, handelend over unieke jongens met een unieke taak: de beveiliging en de verdediging van de vliegvelden van onze Belgische Luchtmacht, beter gekend als “den UDA” (Unités de défense d’aérodromes). Het was niet zo evident om een werk te bundelen met betrekking tot die elite, maar de motivatie was groot, daar er nog geen enkel werk in het verleden, handelend over dat onderwerp, gepubliceerd werd.
Telkens men een boek raadpleegt van een of andere Belgische luchtmacht eenheid, kan men vaststellen dat, noch hoofdstuk noch artikel gewijd aan deze jonge kerels, vernoemd wordt. In het boek over de 10de Wing te Kleine Brogel wordt zelfs niet gerept over het ongeval op 19 juli 1960 te Sake Masisi (Kongo) waarbij 36 wapenbroeders het leven lieten tijdens een ongeval met een C 119.
Sinds enkele jaren wordt rond 7 april «de soldaat van de vrede herdacht ». Dan spreekt men van de 10 Para’s die werden vermoord in Rwanda en de gesneuvelden van de Koreaanse oorlog. Terug is er geen spraken van de 36 manschappen van het toenmalige 10 JBW (Jager-bommenwerperswing) noch de 2 Franstalige collega’s die het leven lieten op 24 november 1964 in Stanleyville.
Daarom is dit boek niet alleen een prachtig naslagwerk maar tevens een ode aan onze gevallen kameraden die hun leven lieten zowel op manoeuvres als tijdens humanitaire acties. Het nam de auteur, Eric Van Heuverswyn, twee jaar in beslag om de verzamelde gegevens te verwerken en te ordenen. Daarop volgde nog een termijn van drie jaar van vallen en opstaan voor het vinden van een drukker en een uitgever.
Deze turf beslaat niet minder dan 692 pagina’s en bevat 1500 zwart-wit illustraties, waarvan de meest uit privé collecties. Het verhaal van wijlen Commandant August Servais, bevelhebber van de “UDA - FATAC” (Unités de Défense d’Aérodromes - Force Aérienne Tactique Congolais), in de periode 1963-1965 is een waardevol document.
Gedrukt op formaat A4, op gestreken draadloos gebonden papier. Het boek is enkel in het Nederlands verkrijgbaar.
Het naslagwerk begint met de BAAPS m.a?w. The Belgian Auxiliary Air Police Service. Twee eenheden werden opgericht in 1945, enerzijds de 1st BAAPS, dewelke ingedeeld waren bij de USAAF en wel bepaald het 9th, anderzijds de 2nd BAAPS dewelke afgedeeld waren bij de RAF. Hun taak bestond erin: krijgsgevangene en depots te bewaken. Ze werden uitgerust door de eenheid waartoe ze hoorden d.w.z. het 1st op zijn Amerikaans, het 2nd op zijn Engels.
Bij de terugkeer uit Duitsland van de "Belgian Sectien of the Royal Air Force", werden deze twee eenheden eveneens teruggetrokken en werden ze ontbonden in 1946. Het personeel werd enerzijds gedemobiliseerd en anderzijds vormden ze de kern van een nieuwe eenheid, de PG Avi (Police et Garde de l'Aviation/Politie en wacht van de Luchtmacht). Deze eenheid veranderde terug van naam: naar TDP (Troupes de Défence et Police) of VTP (Verdedigingstroepen en Politie).
Tot op heden ging het hier vooral om politie-eenheden. In 1950 krijgen we een opsplitsing van de taken: enerzijds verdediging en anderzijds politie. Hier krijgen we dus de eigenlijke oprichting van, een op Engelse leest geschoeide, eenheid: de VVE (Vliegveld Verdeigingseenheden), beter gekend als UDA (Unité de défence d'Aérodrome). de opleiding van het Luchtmachtpersoneel werd eerst uitgevoerd in Snailwell, Engeland, dan naar Brustem, St-Niklaas, Evere en uiteindelijk Melsbroek, waar een OC/VVE werd opgericht. Alle middelen d.w.z. de ford M8 Gryhound, de Polsten en Hispano Suiza HSS 804 werden gecentraliseerd te evere en Melsbroek. Oefeningen werden gezamelijk georganiseerd in Elsenborn. De verplaatsingen gebeurden in colonne hetzij via de weg, hetzijn via het spoor.
De proeven voor het bekomen van het 'brevet VVE-UDA' werd eveneens behaald in het OC/VVE.
Er wordt een hoofdstuk geweid aan 'Onze jongens in Duitsland".
Een exclusief interview met ex-leden van de UDef-FaTac (Unité de Défense de Force Aérienne Tactique Congolais) en de verslagen van wijlen Commandant August Servais geven een objectief verslag van de gebeurtenissen in onze vroegere kolonie, in de jaren 1960 en 1964-1965. Het beslaat zo'n negentig pagina's boeiende geschiedenis en vormt het hoofdstuk "Het Afrikaans Avontuur". In dit hoofdstuk wordt eveneens melding gemaakt van het ongeval te Sake Masisi in juli 1960, waarbij zo'n 36 VVE'ers en 4 bemanningsleden het leven lieten.
Dan komt de Politieflight aan de beurt, het "B" brevet Commando, de Wacht aan de koninklijke Paleizen, de Ploeg Wakerhondenmeester, de Tactical Evaluation (Tac Eval), de VSGp (Verdediging en Steun Groep), Autodefensie, de VADS (Vulcan Air Defence System), de LAA-trofee en de Atlas-Mistral.
In het hoofdstuk "De VVE door de tijden heen", blijven we even stilstaan bij de activiteiten tijdens de VVE-dagen van 1958 en 1959. In die periode was de Commandant van het Commandocentrum te Marche-les-Dames, Luitenant Kolonel Danloy, aangesteld voor de opleiding en training van de VVE.
Een bespreking van de proeven van Luchtfuselier en Air Commando, het Interventiesmaldeel, de Raids in Corsica en Nîmes, de Onderrichter-koorden (met de verschillende categoriën van brevetten), het brevet NAG (Nabij Antitankgevecht), beter gekend als CRAC (Combat rapproché anti chars), de Operatie Kigali in oktober 1990, de kampioenschappen VVE-IBE en wisselbeker Air Commando, de Chaturanga en om het eerste gedeelte af te sluiten: Electronica en laser ten dienste van de Actieve Verdediging.
Een tweede deel handelt over de historie van de VVE-UDA der verschillende eenheden. Zo krijgen we de VVE van de JVS (Jachtvliegschool) later de 13 Jacht Wing uiteindelijk Basis Koksijde te Koksijde, Control (Reporting) Post 1 later TCC/RP (Trafict Control Center/Reporting Post) en heden ATCC (Air Trafic Control Center) Semmerzake, JVS later 13 JW en Verv C (Vervolmakingscentrum) uiteindelijk 9W Trg (9 Wing Training) van Brustem, 10 W Tac Kleine Brogel, RWD later RWID en 15 VVb W (Vervoer en verbindings Wing) uiteindelijk 15 W Lu Tpt (Wing Lucht transport) Melsbroek, Depot 3 werd 23 Log W (Logistieke Wing) Zellik, Dep 5 of 25 Log W Meerdaal, Ars (Arsenaal) Wevelgem, EVS (Elementaire Vliegschool) Goetsenhoven, de UDA van CRC (Control and Reporting Center) Glons, 1 Jacht Wing AW later 1 JW uiteindelijk 1 W Beauvechain, 2 JW te Florennes, 9 W Ch J (Wing Casseurs de jour) om de 3 W Tac van Bierset te worden en last but not least 7 W Ch J Chièvres.
Het derde deel bevat de verhillende brevetten, kentekens en de dienst- en gevechtsuniformen.
Initieel kwam er nog een derde deel waarin sprake was van het radiomateriaal en de bewapening doch, wegens het grote gamma aan items, kwam dit neer op meer dan duizend pagina's en werd dit laatste hoofdstuk weggelaten uit het manuscript.
Zoals men kan constateren is dit 'Het' naslagwerk van de Vliegveld Verdedigingseenheden, die niet mag missen in je bibliotheek.
Copyright © 2014 by Nvvve-Anuuda • All Rights reserved •
De Historie van de VVE 1946-1996,
een naslagwerk voor onze kinderen.
een naslagwerk voor onze kinderen.
